Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

кандэнса́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кандэнса́цыя
Р. кандэнса́цыі
Д. кандэнса́цыі
В. кандэнса́цыю
Т. кандэнса́цыяй
кандэнса́цыяю
М. кандэнса́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ка́нева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ка́нева
Р. Ка́нева
Д. Ка́неву
В. Ка́нева
Т. Ка́невам
М. Ка́неве

кан’екту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кан’екту́ра
Р. кан’екту́ры
Д. кан’екту́ры
В. кан’екту́ру
Т. кан’екту́рай
кан’екту́раю
М. кан’екту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кан’екту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’екту́рны кан’екту́рная кан’екту́рнае кан’екту́рныя
Р. кан’екту́рнага кан’екту́рнай
кан’екту́рнае		 кан’екту́рнага кан’екту́рных
Д. кан’екту́рнаму кан’екту́рнай кан’екту́рнаму кан’екту́рным
В. кан’екту́рны (неадуш.)
кан’екту́рнага (адуш.)		 кан’екту́рную кан’екту́рнае кан’екту́рныя (неадуш.)
кан’екту́рных (адуш.)
Т. кан’екту́рным кан’екту́рнай
кан’екту́рнаю		 кан’екту́рным кан’екту́рнымі
М. кан’екту́рным кан’екту́рнай кан’екту́рным кан’екту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

канекты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канекты́ў канекты́вы
Р. канекты́ва канекты́ваў
Д. канекты́ву канекты́вам
В. канекты́ў канекты́вы
Т. канекты́вам канекты́вамі
М. канекты́ве канекты́вах

Крыніцы: piskunou2012.

канекты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канекты́ўны канекты́ўная канекты́ўнае канекты́ўныя
Р. канекты́ўнага канекты́ўнай
канекты́ўнае		 канекты́ўнага канекты́ўных
Д. канекты́ўнаму канекты́ўнай канекты́ўнаму канекты́ўным
В. канекты́ўны (неадуш.)
канекты́ўнага (адуш.)		 канекты́ўную канекты́ўнае канекты́ўныя (неадуш.)
канекты́ўных (адуш.)
Т. канекты́ўным канекты́ўнай
канекты́ўнаю		 канекты́ўным канекты́ўнымі
М. канекты́ўным канекты́ўнай канекты́ўным канекты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

канелю́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канелю́ра канелю́ры
Р. канелю́ры канелю́р
Д. канелю́ры канелю́рам
В. канелю́ру канелю́ры
Т. канелю́рай
канелю́раю		 канелю́рамі
М. канелю́ры канелю́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кане́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кане́ўнік кане́ўнікі
Р. кане́ўніка кане́ўнікаў
Д. кане́ўніку кане́ўнікам
В. кане́ўніка кане́ўнікаў
Т. кане́ўнікам кане́ўнікамі
М. кане́ўніку кане́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

кане́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кане́ўскі кане́ўская кане́ўскае кане́ўскія
Р. кане́ўскага кане́ўскай
кане́ўскае		 кане́ўскага кане́ўскіх
Д. кане́ўскаму кане́ўскай кане́ўскаму кане́ўскім
В. кане́ўскі (неадуш.)
кане́ўскага (адуш.)		 кане́ўскую кане́ўскае кане́ўскія (неадуш.)
кане́ўскіх (адуш.)
Т. кане́ўскім кане́ўскай
кане́ўскаю		 кане́ўскім кане́ўскімі
М. кане́ўскім кане́ўскай кане́ўскім кане́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

кане́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кане́ц канцы́
Р. канца́ канцо́ў
Д. канцу́ канца́м
В. кане́ц канцы́
Т. канцо́м канца́мі
М. канцы́ канца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.