кане́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кане́ўнік | кане́ўнікі | |
| кане́ўніка | кане́ўнікаў | |
| кане́ўніку | кане́ўнікам | |
| кане́ўніка | кане́ўнікаў | |
| кане́ўнікам | кане́ўнікамі | |
| кане́ўніку | кане́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)