канелю́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канелю́ра канелю́ры
Р. канелю́ры канелю́р
Д. канелю́ры канелю́рам
В. канелю́ру канелю́ры
Т. канелю́рай
канелю́раю		 канелю́рамі
М. канелю́ры канелю́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)