кан’екту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кан’екту́ра
Р. кан’екту́ры
Д. кан’екту́ры
В. кан’екту́ру
Т. кан’екту́рай
кан’екту́раю
М. кан’екту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)