Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

ды́мніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ды́мніца ды́мніцы
Р. ды́мніцы ды́мніц
Д. ды́мніцы ды́мніцам
В. ды́мніцу ды́мніцы
Т. ды́мніцай
ды́мніцаю		 ды́мніцамі
М. ды́мніцы ды́мніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дымну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дымну́ дымнё́м
2-я ас. дымне́ш дымняце́
3-я ас. дымне́ дымну́ць
Прошлы час
м. дымну́ў дымну́лі
ж. дымну́ла
н. дымну́ла
Загадны лад
2-я ас. дымні́ дымні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дымну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ды́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́мны ды́мная ды́мнае ды́мныя
Р. ды́мнага ды́мнай
ды́мнае		 ды́мнага ды́мных
Д. ды́мнаму ды́мнай ды́мнаму ды́мным
В. ды́мны (неадуш.)
ды́мнага (адуш.)		 ды́мную ды́мнае ды́мныя (неадуш.)
ды́мных (адуш.)
Т. ды́мным ды́мнай
ды́мнаю		 ды́мным ды́мнымі
М. ды́мным ды́мнай ды́мным ды́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ды́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́мны ды́мная ды́мнае ды́мныя
Р. ды́мнага ды́мнай
ды́мнае		 ды́мнага ды́мных
Д. ды́мнаму ды́мнай ды́мнаму ды́мным
В. ды́мны (неадуш.)
ды́мнага (адуш.)		 ды́мную ды́мнае ды́мныя (неадуш.)
ды́мных (адуш.)
Т. ды́мным ды́мнай
ды́мнаю		 ды́мным ды́мнымі
М. ды́мным ды́мнай ды́мным ды́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дымо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымо́к дымкі́
Р. дымку́ дымко́ў
Д. дымку́ дымка́м
В. дымо́к дымкі́
Т. дымко́м дымка́мі
М. дымку́ дымка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дымо́рфнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дымо́рфнасць
Р. дымо́рфнасці
Д. дымо́рфнасці
В. дымо́рфнасць
Т. дымо́рфнасцю
М. дымо́рфнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дымо́рфны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымо́рфны дымо́рфная дымо́рфнае дымо́рфныя
Р. дымо́рфнага дымо́рфнай
дымо́рфнае		 дымо́рфнага дымо́рфных
Д. дымо́рфнаму дымо́рфнай дымо́рфнаму дымо́рфным
В. дымо́рфны (неадуш.)
дымо́рфнага (адуш.)		 дымо́рфную дымо́рфнае дымо́рфныя (неадуш.)
дымо́рфных (адуш.)
Т. дымо́рфным дымо́рфнай
дымо́рфнаю		 дымо́рфным дымо́рфнымі
М. дымо́рфным дымо́рфнай дымо́рфным дымо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ды́мск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ды́мск
Р. Ды́мска
Д. Ды́мску
В. Ды́мск
Т. Ды́мскам
М. Ды́мску

ды́мчасты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́мчасты ды́мчастая ды́мчастае ды́мчастыя
Р. ды́мчастага ды́мчастай
ды́мчастае		 ды́мчастага ды́мчастых
Д. ды́мчастаму ды́мчастай ды́мчастаму ды́мчастым
В. ды́мчасты
ды́мчастага		 ды́мчастую ды́мчастае ды́мчастыя
Т. ды́мчастым ды́мчастай
ды́мчастаю		 ды́мчастым ды́мчастымі
М. ды́мчастым ды́мчастай ды́мчастым ды́мчастых

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

дымча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымча́сты дымча́стая дымча́стае дымча́стыя
Р. дымча́стага дымча́стай
дымча́стае		 дымча́стага дымча́стых
Д. дымча́стаму дымча́стай дымча́стаму дымча́стым
В. дымча́сты (неадуш.)
дымча́стага (адуш.)		 дымча́стую дымча́стае дымча́стыя (неадуш.)
дымча́стых (адуш.)
Т. дымча́стым дымча́стай
дымча́стаю		 дымча́стым дымча́стымі
М. дымча́стым дымча́стай дымча́стым дымча́стых

Крыніцы: piskunou2012.