дымну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дымну́ дымнё́м
2-я ас. дымне́ш дымняце́
3-я ас. дымне́ дымну́ць
Прошлы час
м. дымну́ў дымну́лі
ж. дымну́ла
н. дымну́ла
Загадны лад
2-я ас. дымні́ дымні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дымну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)