ды́мніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ды́мніца ды́мніцы
Р. ды́мніцы ды́мніц
Д. ды́мніцы ды́мніцам
В. ды́мніцу ды́мніцы
Т. ды́мніцай
ды́мніцаю		 ды́мніцамі
М. ды́мніцы ды́мніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)