дымо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымо́к дымкі́
Р. дымку́ дымко́ў
Д. дымку́ дымка́м
В. дымо́к дымкі́
Т. дымко́м дымка́мі
М. дымку́ дымка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)