Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

Ду́нечка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ду́нечка Ду́нечкі
Р. Ду́нечкі Ду́нечак
Д. Ду́нечцы Ду́нечкам
В. Ду́нечку Ду́нечак
Т. Ду́нечкай
Ду́нечкаю		 Ду́нечкамі
М. Ду́нечцы Ду́нечках

дуні́лавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуні́лавіцкі дуні́лавіцкая дуні́лавіцкае дуні́лавіцкія
Р. дуні́лавіцкага дуні́лавіцкай
дуні́лавіцкае		 дуні́лавіцкага дуні́лавіцкіх
Д. дуні́лавіцкаму дуні́лавіцкай дуні́лавіцкаму дуні́лавіцкім
В. дуні́лавіцкі (неадуш.)
дуні́лавіцкага (адуш.)		 дуні́лавіцкую дуні́лавіцкае дуні́лавіцкія (неадуш.)
дуні́лавіцкіх (адуш.)
Т. дуні́лавіцкім дуні́лавіцкай
дуні́лавіцкаю		 дуні́лавіцкім дуні́лавіцкімі
М. дуні́лавіцкім дуні́лавіцкай дуні́лавіцкім дуні́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дуні́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дуні́лавічы
Р. Дуні́лавіч
Дуні́лавічаў
Д. Дуні́лавічам
В. Дуні́лавічы
Т. Дуні́лавічамі
М. Дуні́лавічах

дуні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуні́т дуні́ты
Р. дуні́ту дуні́таў
Д. дуні́ту дуні́там
В. дуні́т дуні́ты
Т. дуні́там дуні́тамі
М. дуні́це дуні́тах

Крыніцы: piskunou2012.

дуні́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуні́тавы дуні́тавая дуні́тавае дуні́тавыя
Р. дуні́тавага дуні́тавай
дуні́тавае		 дуні́тавага дуні́тавых
Д. дуні́таваму дуні́тавай дуні́таваму дуні́тавым
В. дуні́тавы (неадуш.)
дуні́тавага (адуш.)		 дуні́тавую дуні́тавае дуні́тавыя (неадуш.)
дуні́тавых (адуш.)
Т. дуні́тавым дуні́тавай
дуні́таваю		 дуні́тавым дуні́тавымі
М. дуні́тавым дуні́тавай дуні́тавым дуні́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Дунічы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дунічы́
Р. Дунічо́ў
Д. Дуніча́м
В. Дунічы́
Т. Дуніча́мі
М. Дуніча́х

ду́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ду́ну ду́нем
2-я ас. ду́неш ду́неце
3-я ас. ду́не ду́нуць
Прошлы час
м. ду́нуў ду́нулі
ж. ду́нула
н. ду́нула
Загадны лад
2-я ас. ду́нь ду́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ду́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ду́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́нцы
Р. Ду́нцаў
Д. Ду́нцам
В. Ду́нцы
Т. Ду́нцамі
М. Ду́нцах

дуо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуо́льны дуо́льная дуо́льнае дуо́льныя
Р. дуо́льнага дуо́льнай
дуо́льнае		 дуо́льнага дуо́льных
Д. дуо́льнаму дуо́льнай дуо́льнаму дуо́льным
В. дуо́льны (неадуш.)
дуо́льнага (адуш.)		 дуо́льную дуо́льнае дуо́льныя (неадуш.)
дуо́льных (адуш.)
Т. дуо́льным дуо́льнай
дуо́льнаю		 дуо́льным дуо́льнымі
М. дуо́льным дуо́льнай дуо́льным дуо́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ду́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́па ду́пы
Р. ду́пы ду́п
Д. ду́пе ду́пам
В. ду́пу ду́пы
Т. ду́пай
ду́паю		 ду́памі
М. ду́пе ду́пах

Крыніцы: piskunou2012.