дуні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дуні́т | дуні́ты | |
| дуні́ту | дуні́таў | |
| дуні́ту | дуні́там | |
| дуні́т | дуні́ты | |
| дуні́там | дуні́тамі | |
| дуні́це | дуні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)