ду́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ду́па | ду́пы | |
| ду́пы | ду́п | |
| ду́пе | ду́пам | |
| ду́пу | ду́пы | |
| ду́пай ду́паю |
ду́памі | |
| ду́пе | ду́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)