Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дасту́пна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дасту́пна дасту́пней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дасту́пнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дасту́пнасць
Р. дасту́пнасці
Д. дасту́пнасці
В. дасту́пнасць
Т. дасту́пнасцю
М. дасту́пнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дасту́пны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дасту́пны дасту́пная дасту́пнае дасту́пныя
Р. дасту́пнага дасту́пнай
дасту́пнае		 дасту́пнага дасту́пных
Д. дасту́пнаму дасту́пнай дасту́пнаму дасту́пным
В. дасту́пны (неадуш.)
дасту́пнага (адуш.)		 дасту́пную дасту́пнае дасту́пныя (неадуш.)
дасту́пных (адуш.)
Т. дасту́пным дасту́пнай
дасту́пнаю		 дасту́пным дасту́пнымі
М. дасту́пным дасту́пнай дасту́пным дасту́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дасудо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дасудо́вы дасудо́вая дасудо́вае дасудо́выя
Р. дасудо́вага дасудо́вай
дасудо́вае		 дасудо́вага дасудо́вых
Д. дасудо́ваму дасудо́вай дасудо́ваму дасудо́вым
В. дасудо́вы (неадуш.)
дасудо́вага (адуш.)		 дасудо́вую дасудо́вае дасудо́выя (неадуш.)
дасудо́вых (адуш.)
Т. дасудо́вым дасудо́вай
дасудо́ваю		 дасудо́вым дасудо́вымі
М. дасудо́вым дасудо́вай дасудо́вым дасудо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

дасу́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дасу́жлівы дасу́жлівая дасу́жлівае дасу́жлівыя
Р. дасу́жлівага дасу́жлівай
дасу́жлівае		 дасу́жлівага дасу́жлівых
Д. дасу́жліваму дасу́жлівай дасу́жліваму дасу́жлівым
В. дасу́жлівы (неадуш.)
дасу́жлівага (адуш.)		 дасу́жлівую дасу́жлівае дасу́жлівыя (неадуш.)
дасу́жлівых (адуш.)
Т. дасу́жлівым дасу́жлівай
дасу́жліваю		 дасу́жлівым дасу́жлівымі
М. дасу́жлівым дасу́жлівай дасу́жлівым дасу́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

дасу́жы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дасу́жы дасу́жая дасу́жае дасу́жыя
Р. дасу́жага дасу́жай
дасу́жае		 дасу́жага дасу́жых
Д. дасу́жаму дасу́жай дасу́жаму дасу́жым
В. дасу́жы (неадуш.)
дасу́жага (адуш.)		 дасу́жую дасу́жае дасу́жыя (неадуш.)
дасу́жых (адуш.)
Т. дасу́жым дасу́жай
дасу́жаю		 дасу́жым дасу́жымі
М. дасу́жым дасу́жай дасу́жым дасу́жых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дасука́ць

‘скончыць сукаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасука́ю дасука́ем
2-я ас. дасука́еш дасука́еце
3-я ас. дасука́е дасука́юць
Прошлы час
м. дасука́ў дасука́лі
ж. дасука́ла
н. дасука́ла
Загадны лад
2-я ас. дасука́й дасука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дасука́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дасука́ць

‘скончыць сукаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасучу́ дасу́чам
2-я ас. дасу́чаш дасу́чаце
3-я ас. дасу́ча дасу́чуць
Прошлы час
м. дасука́ў дасука́лі
ж. дасука́ла
н. дасука́ла
Загадны лад
2-я ас. дасучы́ дасучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дасука́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дасу́кваць

‘заканчваць сукаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дасу́кваю дасу́кваем
2-я ас. дасу́кваеш дасу́кваеце
3-я ас. дасу́квае дасу́кваюць
Прошлы час
м. дасу́кваў дасу́квалі
ж. дасу́квала
н. дасу́квала
Загадны лад
2-я ас. дасу́квай дасу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дасу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

дасу́ха

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дасу́ха - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.