дасу́кваць
‘заканчваць сукаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дасу́кваю | дасу́кваем | |
| дасу́кваеш | дасу́кваеце | |
| дасу́квае | дасу́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| дасу́кваў | дасу́квалі | |
| дасу́квала | ||
| дасу́квала | ||
| Загадны лад | ||
| дасу́квай | дасу́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дасу́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)