дасука́ць
‘скончыць сукаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дасучу́ | дасу́чам | |
| дасу́чаш | дасу́чаце | |
| дасу́ча | дасу́чуць | |
| Прошлы час | ||
| дасука́ў | дасука́лі | |
| дасука́ла | ||
| дасука́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дасучы́ | дасучы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дасука́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)