Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыма́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыма́р дымары́
Р. дымара́ дымаро́ў
Д. дымару́ дымара́м
В. дыма́р дымары́
Т. дымаро́м дымара́мі
М. дымары́ дымара́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыма́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыма́рны дыма́рная дыма́рнае дыма́рныя
Р. дыма́рнага дыма́рнай
дыма́рнае		 дыма́рнага дыма́рных
Д. дыма́рнаму дыма́рнай дыма́рнаму дыма́рным
В. дыма́рны
дыма́рнага		 дыма́рную дыма́рнае дыма́рныя
дыма́рных
Т. дыма́рным дыма́рнай
дыма́рнаю		 дыма́рным дыма́рнымі
М. дыма́рным дыма́рнай дыма́рным дыма́рных

Крыніцы: tsblm1996.

дымарфі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дымарфі́зм
Р. дымарфі́зму
Д. дымарфі́зму
В. дымарфі́зм
Т. дымарфі́змам
М. дымарфі́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дымасле́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымасле́дны дымасле́дная дымасле́днае дымасле́дныя
Р. дымасле́днага дымасле́днай
дымасле́днае		 дымасле́днага дымасле́дных
Д. дымасле́днаму дымасле́днай дымасле́днаму дымасле́дным
В. дымасле́дны (неадуш.)
дымасле́днага (адуш.)		 дымасле́дную дымасле́днае дымасле́дныя (неадуш.)
дымасле́дных (адуш.)
Т. дымасле́дным дымасле́днай
дымасле́днаю		 дымасле́дным дымасле́днымі
М. дымасле́дным дымасле́днай дымасле́дным дымасле́дных

Крыніцы: piskunou2012.

дымасмо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымасмо́к дымасмо́кі
Р. дымасмо́ка дымасмо́каў
Д. дымасмо́ку дымасмо́кам
В. дымасмо́к дымасмо́кі
Т. дымасмо́кам дымасмо́камі
М. дымасмо́ку дымасмо́ках

Крыніцы: piskunou2012.

дымасо́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымасо́с дымасо́сы
Р. дымасо́са дымасо́саў
Д. дымасо́су дымасо́сам
В. дымасо́с дымасо́сы
Т. дымасо́сам дымасо́самі
М. дымасо́се дымасо́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дымаўло́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымаўло́ўнік дымаўло́ўнікі
Р. дымаўло́ўніка дымаўло́ўнікаў
Д. дымаўло́ўніку дымаўло́ўнікам
В. дымаўло́ўнік дымаўло́ўнікі
Т. дымаўло́ўнікам дымаўло́ўнікамі
М. дымаўло́ўніку дымаўло́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

дымаўтвара́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымаўтвара́льнік дымаўтвара́льнікі
Р. дымаўтвара́льніку дымаўтвара́льнікаў
Д. дымаўтвара́льніку дымаўтвара́льнікам
В. дымаўтвара́льнік дымаўтвара́льнікі
Т. дымаўтвара́льнікам дымаўтвара́льнікамі
М. дымаўтвара́льніку дымаўтвара́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

дымаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымаўтвара́льны дымаўтвара́льная дымаўтвара́льнае дымаўтвара́льныя
Р. дымаўтвара́льнага дымаўтвара́льнай
дымаўтвара́льнае		 дымаўтвара́льнага дымаўтвара́льных
Д. дымаўтвара́льнаму дымаўтвара́льнай дымаўтвара́льнаму дымаўтвара́льным
В. дымаўтвара́льны (неадуш.)
дымаўтвара́льнага (адуш.)		 дымаўтвара́льную дымаўтвара́льнае дымаўтвара́льныя (неадуш.)
дымаўтвара́льных (адуш.)
Т. дымаўтвара́льным дымаўтвара́льнай
дымаўтвара́льнаю		 дымаўтвара́льным дымаўтвара́льнымі
М. дымаўтвара́льным дымаўтвара́льнай дымаўтвара́льным дымаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дымаўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дымаўтварэ́нне
Р. дымаўтварэ́ння
Д. дымаўтварэ́нню
В. дымаўтварэ́нне
Т. дымаўтварэ́ннем
М. дымаўтварэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.