дымарфі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дымарфі́зм
Р. дымарфі́зму
Д. дымарфі́зму
В. дымарфі́зм
Т. дымарфі́змам
М. дымарфі́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)