дымаўло́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дымаўло́ўнік дымаўло́ўнікі
Р. дымаўло́ўніка дымаўло́ўнікаў
Д. дымаўло́ўніку дымаўло́ўнікам
В. дымаўло́ўнік дымаўло́ўнікі
Т. дымаўло́ўнікам дымаўло́ўнікамі
М. дымаўло́ўніку дымаўло́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)