дэінсталява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэінсталява́ны |
дэінсталява́ная |
дэінсталява́нае |
дэінсталява́ныя |
| Р. |
дэінсталява́нага |
дэінсталява́най
дэінсталява́нае |
дэінсталява́нага |
дэінсталява́ных |
| Д. |
дэінсталява́наму |
дэінсталява́най |
дэінсталява́наму |
дэінсталява́ным |
| В. |
дэінсталява́ны
дэінсталява́нага |
дэінсталява́ную |
дэінсталява́нае |
дэінсталява́ныя |
| Т. |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́най
дэінсталява́наю |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́нымі |
| М. |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́най |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́ных |
Кароткая форма: дэінсталява́на.
дэінсталява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэінсталява́ны |
дэінсталява́ная |
дэінсталява́нае |
дэінсталява́ныя |
| Р. |
дэінсталява́нага |
дэінсталява́най
дэінсталява́нае |
дэінсталява́нага |
дэінсталява́ных |
| Д. |
дэінсталява́наму |
дэінсталява́най |
дэінсталява́наму |
дэінсталява́ным |
| В. |
дэінсталява́ны
дэінсталява́нага |
дэінсталява́ную |
дэінсталява́нае |
дэінсталява́ныя |
| Т. |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́най
дэінсталява́наю |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́нымі |
| М. |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́най |
дэінсталява́ным |
дэінсталява́ных |
Кароткая форма: дэінсталява́на.
дэінсталя́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэінсталя́цыя |
дэінсталя́цыі |
| Р. |
дэінсталя́цыі |
дэінсталя́цый |
| Д. |
дэінсталя́цыі |
дэінсталя́цыям |
| В. |
дэінсталя́цыю |
дэінсталя́цыі |
| Т. |
дэінсталя́цыяй
дэінсталя́цыяю |
дэінсталя́цыямі |
| М. |
дэінсталя́цыі |
дэінсталя́цыях |
Крыніцы:
sbm2012.
дэі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэі́ст |
дэі́сты |
| Р. |
дэі́ста |
дэі́стаў |
| Д. |
дэі́сту |
дэі́стам |
| В. |
дэі́ста |
дэі́стаў |
| Т. |
дэі́стам |
дэі́стамі |
| М. |
дэі́сце |
дэі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэі́стка |
дэі́сткі |
| Р. |
дэі́сткі |
дэі́стак |
| Д. |
дэі́стцы |
дэі́сткам |
| В. |
дэі́стку |
дэі́стак |
| Т. |
дэі́сткай
дэі́сткаю |
дэі́сткамі |
| М. |
дэі́стцы |
дэі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дэісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэісты́чны |
дэісты́чная |
дэісты́чнае |
дэісты́чныя |
| Р. |
дэісты́чнага |
дэісты́чнай
дэісты́чнае |
дэісты́чнага |
дэісты́чных |
| Д. |
дэісты́чнаму |
дэісты́чнай |
дэісты́чнаму |
дэісты́чным |
| В. |
дэісты́чны (неадуш.)
дэісты́чнага (адуш.) |
дэісты́чную |
дэісты́чнае |
дэісты́чныя (неадуш.)
дэісты́чных (адуш.) |
| Т. |
дэісты́чным |
дэісты́чнай
дэісты́чнаю |
дэісты́чным |
дэісты́чнымі |
| М. |
дэісты́чным |
дэісты́чнай |
дэісты́чным |
дэісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэ́ісус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэ́ісус |
дэ́ісусы |
| Р. |
дэ́ісуса |
дэ́ісусаў |
| Д. |
дэ́ісусу |
дэ́ісусам |
| В. |
дэ́ісус |
дэ́ісусы |
| Т. |
дэ́ісусам |
дэ́ісусамі |
| М. |
дэ́ісусе |
дэ́ісусах |
Крыніцы:
piskunou2012.