дэгазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэгазава́ны |
дэгазава́ная |
дэгазава́нае |
дэгазава́ныя |
Р. |
дэгазава́нага |
дэгазава́най дэгазава́нае |
дэгазава́нага |
дэгазава́ных |
Д. |
дэгазава́наму |
дэгазава́най |
дэгазава́наму |
дэгазава́ным |
В. |
дэгазава́ны (неадуш.) дэгазава́нага (адуш.) |
дэгазава́ную |
дэгазава́нае |
дэгазава́ныя (неадуш.) дэгазава́ных (адуш.) |
Т. |
дэгазава́ным |
дэгазава́най дэгазава́наю |
дэгазава́ным |
дэгазава́нымі |
М. |
дэгазава́ным |
дэгазава́най |
дэгазава́ным |
дэгазава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэгазава́ны |
дэгазава́ная |
дэгазава́нае |
дэгазава́ныя |
Р. |
дэгазава́нага |
дэгазава́най дэгазава́нае |
дэгазава́нага |
дэгазава́ных |
Д. |
дэгазава́наму |
дэгазава́най |
дэгазава́наму |
дэгазава́ным |
В. |
дэгазава́ны (неадуш.) дэгазава́нага (адуш.) |
дэгазава́ную |
дэгазава́нае |
дэгазава́ныя (неадуш.) дэгазава́ных (адуш.) |
Т. |
дэгазава́ным |
дэгазава́най дэгазава́наю |
дэгазава́ным |
дэгазава́нымі |
М. |
дэгазава́ным |
дэгазава́най |
дэгазава́ным |
дэгазава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгазава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэгазу́ецца |
дэгазу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэгазава́ўся |
дэгазава́ліся |
ж. |
дэгазава́лася |
н. |
дэгазава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэгазу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгазава́ць
‘абясшкодзіць (абясшкоджваць) або выдаліць (выдаляць) атручвальныя рэчывы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэгазу́ю |
дэгазу́ем |
2-я ас. |
дэгазу́еш |
дэгазу́еце |
3-я ас. |
дэгазу́е |
дэгазу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэгазава́ў |
дэгазава́лі |
ж. |
дэгазава́ла |
н. |
дэгазава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэгазу́й |
дэгазу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэгазу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгазава́ць
‘абясшкодзіць (абясшкоджваць) або выдаліць (выдаляць) атручвальныя рэчывы’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэгазу́ю |
дэгазу́ем |
2-я ас. |
дэгазу́еш |
дэгазу́еце |
3-я ас. |
дэгазу́е |
дэгазу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэгазава́ў |
дэгазава́лі |
ж. |
дэгазава́ла |
н. |
дэгазава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэгазу́й |
дэгазу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэгазава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгаза́тар
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэгаза́тар |
дэгаза́тары |
Р. |
дэгаза́тара |
дэгаза́тараў |
Д. |
дэгаза́тару |
дэгаза́тарам |
В. |
дэгаза́тар |
дэгаза́тары |
Т. |
дэгаза́тарам |
дэгаза́тарамі |
М. |
дэгаза́тары |
дэгаза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгаза́тар
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэгаза́тар |
дэгаза́тары |
Р. |
дэгаза́тару |
дэгаза́тараў |
Д. |
дэгаза́тару |
дэгаза́тарам |
В. |
дэгаза́тар |
дэгаза́тары |
Т. |
дэгаза́тарам |
дэгаза́тарамі |
М. |
дэгаза́тары |
дэгаза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгаза́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэгаза́тарскі |
дэгаза́тарская |
дэгаза́тарскае |
дэгаза́тарскія |
Р. |
дэгаза́тарскага |
дэгаза́тарскай дэгаза́тарскае |
дэгаза́тарскага |
дэгаза́тарскіх |
Д. |
дэгаза́тарскаму |
дэгаза́тарскай |
дэгаза́тарскаму |
дэгаза́тарскім |
В. |
дэгаза́тарскі (неадуш.) дэгаза́тарскага (адуш.) |
дэгаза́тарскую |
дэгаза́тарскае |
дэгаза́тарскія (неадуш.) дэгаза́тарскіх (адуш.) |
Т. |
дэгаза́тарскім |
дэгаза́тарскай дэгаза́тарскаю |
дэгаза́тарскім |
дэгаза́тарскімі |
М. |
дэгаза́тарскім |
дэгаза́тарскай |
дэгаза́тарскім |
дэгаза́тарскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.