дэдаларызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэдаларызава́ны |
дэдаларызава́ная |
дэдаларызава́нае |
дэдаларызава́ныя |
| Р. |
дэдаларызава́нага |
дэдаларызава́най
дэдаларызава́нае |
дэдаларызава́нага |
дэдаларызава́ных |
| Д. |
дэдаларызава́наму |
дэдаларызава́най |
дэдаларызава́наму |
дэдаларызава́ным |
| В. |
дэдаларызава́ны (неадуш.)
дэдаларызава́нага (адуш.) |
дэдаларызава́ную |
дэдаларызава́нае |
дэдаларызава́ныя (неадуш.)
дэдаларызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́най
дэдаларызава́наю |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́нымі |
| М. |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́най |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэдаларызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэдаларызава́ны |
дэдаларызава́ная |
дэдаларызава́нае |
дэдаларызава́ныя |
| Р. |
дэдаларызава́нага |
дэдаларызава́най
дэдаларызава́нае |
дэдаларызава́нага |
дэдаларызава́ных |
| Д. |
дэдаларызава́наму |
дэдаларызава́най |
дэдаларызава́наму |
дэдаларызава́ным |
| В. |
дэдаларызава́ны (неадуш.)
дэдаларызава́нага (адуш.) |
дэдаларызава́ную |
дэдаларызава́нае |
дэдаларызава́ныя (неадуш.)
дэдаларызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́най
дэдаларызава́наю |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́нымі |
| М. |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́най |
дэдаларызава́ным |
дэдаларызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэдаларыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэдаларыза́цыя |
| Р. |
дэдаларыза́цыі |
| Д. |
дэдаларыза́цыі |
| В. |
дэдаларыза́цыю |
| Т. |
дэдаларыза́цыяй
дэдаларыза́цыяю |
| М. |
дэдаларыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэ́двейт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэ́двейт |
дэ́двейты |
| Р. |
дэ́двейта |
дэ́двейтаў |
| Д. |
дэ́двейту |
дэ́двейтам |
| В. |
дэ́двейт |
дэ́двейты |
| Т. |
дэ́двейтам |
дэ́двейтамі |
| М. |
дэ́двейце |
дэ́двейтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэдраматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэдраматызава́ны |
дэдраматызава́ная |
дэдраматызава́нае |
дэдраматызава́ныя |
| Р. |
дэдраматызава́нага |
дэдраматызава́най
дэдраматызава́нае |
дэдраматызава́нага |
дэдраматызава́ных |
| Д. |
дэдраматызава́наму |
дэдраматызава́най |
дэдраматызава́наму |
дэдраматызава́ным |
| В. |
дэдраматызава́ны (неадуш.)
дэдраматызава́нага (адуш.) |
дэдраматызава́ную |
дэдраматызава́нае |
дэдраматызава́ныя (неадуш.)
дэдраматызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́най
дэдраматызава́наю |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́нымі |
| М. |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́най |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэдраматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэдраматызава́ны |
дэдраматызава́ная |
дэдраматызава́нае |
дэдраматызава́ныя |
| Р. |
дэдраматызава́нага |
дэдраматызава́най
дэдраматызава́нае |
дэдраматызава́нага |
дэдраматызава́ных |
| Д. |
дэдраматызава́наму |
дэдраматызава́най |
дэдраматызава́наму |
дэдраматызава́ным |
| В. |
дэдраматызава́ны (неадуш.)
дэдраматызава́нага (адуш.) |
дэдраматызава́ную |
дэдраматызава́нае |
дэдраматызава́ныя (неадуш.)
дэдраматызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́най
дэдраматызава́наю |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́нымі |
| М. |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́най |
дэдраматызава́ным |
дэдраматызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэдраматыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэдраматыза́цыя |
| Р. |
дэдраматыза́цыі |
| Д. |
дэдраматыза́цыі |
| В. |
дэдраматыза́цыю |
| Т. |
дэдраматыза́цыяй
дэдраматыза́цыяю |
| М. |
дэдраматыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэдукты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дэдукты́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.