дэактываваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэактываваны |
дэактываваная |
дэактываванае |
дэактываваныя |
Р. |
дэактываванага |
дэактываванай дэактываванае |
дэактываванага |
дэактываваных |
Д. |
дэактываванаму |
дэактываванай |
дэактываванаму |
дэактываваным |
В. |
дэактываваны дэактываванага |
дэактываваную |
дэактываванае |
дэактываваныя |
Т. |
дэактываваным |
дэактываванай дэактываванаю |
дэактываваным |
дэактываванымі |
М. |
дэактываваным |
дэактываванай |
дэактываваным |
дэактываваных |
дэактываваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэактываваны |
дэактываваная |
дэактываванае |
дэактываваныя |
Р. |
дэактываванага |
дэактываванай дэактываванае |
дэактываванага |
дэактываваных |
Д. |
дэактываванаму |
дэактываванай |
дэактываванаму |
дэактываваным |
В. |
дэактываваны дэактываванага |
дэактываваную |
дэактываванае |
дэактываваныя |
Т. |
дэактываваным |
дэактываванай дэактываванаю |
дэактываваным |
дэактываванымі |
М. |
дэактываваным |
дэактываванай |
дэактываваным |
дэактываваных |
дэанталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэанталагі́чны |
дэанталагі́чная |
дэанталагі́чнае |
дэанталагі́чныя |
Р. |
дэанталагі́чнага |
дэанталагі́чнай дэанталагі́чнае |
дэанталагі́чнага |
дэанталагі́чных |
Д. |
дэанталагі́чнаму |
дэанталагі́чнай |
дэанталагі́чнаму |
дэанталагі́чным |
В. |
дэанталагі́чны (неадуш.) дэанталагі́чнага (адуш.) |
дэанталагі́чную |
дэанталагі́чнае |
дэанталагі́чныя (неадуш.) дэанталагі́чных (адуш.) |
Т. |
дэанталагі́чным |
дэанталагі́чнай дэанталагі́чнаю |
дэанталагі́чным |
дэанталагі́чнымі |
М. |
дэанталагі́чным |
дэанталагі́чнай |
дэанталагі́чным |
дэанталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
дэантало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэантало́гія |
Р. |
дэантало́гіі |
Д. |
дэантало́гіі |
В. |
дэантало́гію |
Т. |
дэантало́гіяй дэантало́гіяю |
М. |
дэантало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
дэаэра́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэаэра́тар |
дэаэра́тары |
Р. |
дэаэра́тара |
дэаэра́тараў |
Д. |
дэаэра́тару |
дэаэра́тарам |
В. |
дэаэра́тар |
дэаэра́тары |
Т. |
дэаэра́тарам |
дэаэра́тарамі |
М. |
дэаэра́тары |
дэаэра́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэаэра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэаэра́цыя |
Р. |
дэаэра́цыі |
Д. |
дэаэра́цыі |
В. |
дэаэра́цыю |
Т. |
дэаэра́цыяй дэаэра́цыяю |
М. |
дэаэра́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.