дэантало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дэантало́гія | |
дэантало́гіі | |
дэантало́гіі | |
дэантало́гію | |
дэантало́гіяй дэантало́гіяю |
|
дэантало́гіі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)