дэантало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэантало́гія | |
| дэантало́гіі | |
| дэантало́гіі | |
| дэантало́гію | |
| дэантало́гіяй дэантало́гіяю |
|
| дэантало́гіі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)