дэанталагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэанталагі́чны дэанталагі́чная дэанталагі́чнае дэанталагі́чныя
Р. дэанталагі́чнага дэанталагі́чнай
дэанталагі́чнае		 дэанталагі́чнага дэанталагі́чных
Д. дэанталагі́чнаму дэанталагі́чнай дэанталагі́чнаму дэанталагі́чным
В. дэанталагі́чны (неадуш.)
дэанталагі́чнага (адуш.)		 дэанталагі́чную дэанталагі́чнае дэанталагі́чныя (неадуш.)
дэанталагі́чных (адуш.)
Т. дэанталагі́чным дэанталагі́чнай
дэанталагі́чнаю		 дэанталагі́чным дэанталагі́чнымі
М. дэанталагі́чным дэанталагі́чнай дэанталагі́чным дэанталагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)