дэфалія́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэфалія́нт |
дэфалія́нты |
Р. |
дэфалія́нту |
дэфалія́нтаў |
Д. |
дэфалія́нту |
дэфалія́нтам |
В. |
дэфалія́нт |
дэфалія́нты |
Т. |
дэфалія́нтам |
дэфалія́нтамі |
М. |
дэфалія́нце |
дэфалія́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфалія́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэфалія́цыя |
Р. |
дэфалія́цыі |
Д. |
дэфалія́цыі |
В. |
дэфалія́цыю |
Т. |
дэфалія́цыяй дэфалія́цыяю |
М. |
дэфалія́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфармава́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэфармава́льнасць |
Р. |
дэфармава́льнасці |
Д. |
дэфармава́льнасці |
В. |
дэфармава́льнасць |
Т. |
дэфармава́льнасцю |
М. |
дэфармава́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфармава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэфармава́насць |
Р. |
дэфармава́насці |
Д. |
дэфармава́насці |
В. |
дэфармава́насць |
Т. |
дэфармава́насцю |
М. |
дэфармава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дэфармава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэфармава́нне |
Р. |
дэфармава́ння |
Д. |
дэфармава́нню |
В. |
дэфармава́нне |
Т. |
дэфармава́ннем |
М. |
дэфармава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэфармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэфармава́ны |
дэфармава́ная |
дэфармава́нае |
дэфармава́ныя |
Р. |
дэфармава́нага |
дэфармава́най дэфармава́нае |
дэфармава́нага |
дэфармава́ных |
Д. |
дэфармава́наму |
дэфармава́най |
дэфармава́наму |
дэфармава́ным |
В. |
дэфармава́ны (неадуш.) дэфармава́нага (адуш.) |
дэфармава́ную |
дэфармава́нае |
дэфармава́ныя (неадуш.) дэфармава́ных (адуш.) |
Т. |
дэфармава́ным |
дэфармава́най дэфармава́наю |
дэфармава́ным |
дэфармава́нымі |
М. |
дэфармава́ным |
дэфармава́най |
дэфармава́ным |
дэфармава́ных |
Кароткая форма: дэфармава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэфармава́ны |
дэфармава́ная |
дэфармава́нае |
дэфармава́ныя |
Р. |
дэфармава́нага |
дэфармава́най дэфармава́нае |
дэфармава́нага |
дэфармава́ных |
Д. |
дэфармава́наму |
дэфармава́най |
дэфармава́наму |
дэфармава́ным |
В. |
дэфармава́ны (неадуш.) дэфармава́нага (адуш.) |
дэфармава́ную |
дэфармава́нае |
дэфармава́ныя (неадуш.) дэфармава́ных (адуш.) |
Т. |
дэфармава́ным |
дэфармава́най дэфармава́наю |
дэфармава́ным |
дэфармава́нымі |
М. |
дэфармава́ным |
дэфармава́най |
дэфармава́ным |
дэфармава́ных |
Кароткая форма: дэфармава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфармава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэфарму́ецца |
дэфарму́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэфармава́ўся |
дэфармава́ліся |
ж. |
дэфармава́лася |
н. |
дэфармава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.