Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дэ́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́к дэ́кі
Р. дэ́ка дэ́каў
Д. дэ́ку дэ́кам
В. дэ́к дэ́кі
Т. дэ́кам дэ́камі
М. дэ́ку дэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэ́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́ка дэ́кі
Р. дэ́кі дэ́к
Д. дэ́цы дэ́кам
В. дэ́ку дэ́кі
Т. дэ́кай
дэ́каю
дэ́камі
М. дэ́цы дэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкаві́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэкаві́лька дэкаві́лькі
Р. дэкаві́лькі дэкаві́лек
Д. дэкаві́льцы дэкаві́лькам
В. дэкаві́льку дэкаві́лькі
Т. дэкаві́лькай
дэкаві́лькаю
дэкаві́лькамі
М. дэкаві́льцы дэкаві́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэ́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэ́кавы дэ́кавая дэ́кавае дэ́кавыя
Р. дэ́кавага дэ́кавай
дэ́кавае
дэ́кавага дэ́кавых
Д. дэ́каваму дэ́кавай дэ́каваму дэ́кавым
В. дэ́кавы (неадуш.)
дэ́кавага (адуш.)
дэ́кавую дэ́кавае дэ́кавыя (неадуш.)
дэ́кавых (адуш.)
Т. дэ́кавым дэ́кавай
дэ́каваю
дэ́кавым дэ́кавымі
М. дэ́кавым дэ́кавай дэ́кавым дэ́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дэкагра́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкагра́м дэкагра́мы
Р. дэкагра́ма дэкагра́маў
дэкагра́м
Д. дэкагра́му дэкагра́мам
В. дэкагра́м дэкагра́мы
Т. дэкагра́мам дэкагра́мамі
М. дэкагра́ме дэкагра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэка́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэка́да дэка́ды
Р. дэка́ды дэка́д
Д. дэка́дзе дэка́дам
В. дэка́ду дэка́ды
Т. дэка́дай
дэка́даю
дэка́дамі
М. дэка́дзе дэка́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкадава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкадава́льны дэкадава́льная дэкадава́льнае дэкадава́льныя
Р. дэкадава́льнага дэкадава́льнай
дэкадава́льнае
дэкадава́льнага дэкадава́льных
Д. дэкадава́льнаму дэкадава́льнай дэкадава́льнаму дэкадава́льным
В. дэкадава́льны (неадуш.)
дэкадава́льнага (адуш.)
дэкадава́льную дэкадава́льнае дэкадава́льныя (неадуш.)
дэкадава́льных (адуш.)
Т. дэкадава́льным дэкадава́льнай
дэкадава́льнаю
дэкадава́льным дэкадава́льнымі
М. дэкадава́льным дэкадава́льнай дэкадава́льным дэкадава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкадава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкадава́нне дэкадава́нні
Р. дэкадава́ння дэкадава́нняў
Д. дэкадава́нню дэкадава́нням
В. дэкадава́нне дэкадава́нні
Т. дэкадава́ннем дэкадава́ннямі
М. дэкадава́нні дэкадава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

дэкадава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкадава́ны дэкадава́ная дэкадава́нае дэкадава́ныя
Р. дэкадава́нага дэкадава́най
дэкадава́нае
дэкадава́нага дэкадава́ных
Д. дэкадава́наму дэкадава́най дэкадава́наму дэкадава́ным
В. дэкадава́ны (неадуш.)
дэкадава́нага (адуш.)
дэкадава́ную дэкадава́нае дэкадава́ныя (неадуш.)
дэкадава́ных (адуш.)
Т. дэкадава́ным дэкадава́най
дэкадава́наю
дэкадава́ным дэкадава́нымі
М. дэкадава́ным дэкадава́най дэкадава́ным дэкадава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкадава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкадава́ны дэкадава́ная дэкадава́нае дэкадава́ныя
Р. дэкадава́нага дэкадава́най
дэкадава́нае
дэкадава́нага дэкадава́ных
Д. дэкадава́наму дэкадава́най дэкадава́наму дэкадава́ным
В. дэкадава́ны (неадуш.)
дэкадава́нага (адуш.)
дэкадава́ную дэкадава́нае дэкадава́ныя (неадуш.)
дэкадава́ных (адуш.)
Т. дэкадава́ным дэкадава́най
дэкадава́наю
дэкадава́ным дэкадава́нымі
М. дэкадава́ным дэкадава́най дэкадава́ным дэкадава́ных

Крыніцы: piskunou2012.