дэінсталя́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дэінсталя́цыя | дэінсталя́цыі | |
дэінсталя́цыі | дэінсталя́цый | |
дэінсталя́цыі | дэінсталя́цыям | |
дэінсталя́цыю | дэінсталя́цыі | |
дэінсталя́цыяй дэінсталя́цыяю |
дэінсталя́цыямі | |
дэінсталя́цыі | дэінсталя́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)