дэісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэісты́чны дэісты́чная дэісты́чнае дэісты́чныя
Р. дэісты́чнага дэісты́чнай
дэісты́чнае		 дэісты́чнага дэісты́чных
Д. дэісты́чнаму дэісты́чнай дэісты́чнаму дэісты́чным
В. дэісты́чны (неадуш.)
дэісты́чнага (адуш.)		 дэісты́чную дэісты́чнае дэісты́чныя (неадуш.)
дэісты́чных (адуш.)
Т. дэісты́чным дэісты́чнай
дэісты́чнаю		 дэісты́чным дэісты́чнымі
М. дэісты́чным дэісты́чнай дэісты́чным дэісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)