Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

датаўха́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датаўха́юся датаўха́емся
2-я ас. датаўха́ешся датаўха́ецеся
3-я ас. датаўха́ецца датаўха́юцца
Прошлы час
м. датаўха́ўся датаўха́ліся
ж. датаўха́лася
н. датаўха́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час датаўха́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

датаўхну́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь кароткім, рэзкім рухам, дасягнуўшы чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датаўхну́ датаўхнё́м
2-я ас. датаўхне́ш датаўхняце́
3-я ас. датаўхне́ датаўхну́ць
Прошлы час
м. датаўхну́ў датаўхну́лі
ж. датаўхну́ла
н. датаўхну́ла
Загадны лад
2-я ас. датаўхні́ датаўхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час датаўхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

датаўчы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датаўку́ датаўчо́м
2-я ас. датаўчэ́ш датаўчаце́
3-я ас. датаўчэ́ датаўку́ць
Прошлы час
м. дато́ўк датаўклі́
ж. датаўкла́
н. датаўкло́
Загадны лад
2-я ас. датаўчы́ датаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дато́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

датаўчы́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. датаўчэ́цца датаўку́цца
Прошлы час
м. дато́ўкся датаўклі́ся
ж. датаўкла́ся
н. датаўкло́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

датацы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. датацы́йнасць
Р. датацы́йнасці
Д. датацы́йнасці
В. датацы́йнасць
Т. датацы́йнасцю
М. датацы́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

датацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. датацы́йны датацы́йная датацы́йнае датацы́йныя
Р. датацы́йнага датацы́йнай
датацы́йнае		 датацы́йнага датацы́йных
Д. датацы́йнаму датацы́йнай датацы́йнаму датацы́йным
В. датацы́йны (неадуш.)
датацы́йнага (адуш.)		 датацы́йную датацы́йнае датацы́йныя (неадуш.)
датацы́йных (адуш.)
Т. датацы́йным датацы́йнай
датацы́йнаю		 датацы́йным датацы́йнымі
М. датацы́йным датацы́йнай датацы́йным датацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

дата́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дата́цыя дата́цыі
Р. дата́цыі дата́цый
Д. дата́цыі дата́цыям
В. дата́цыю дата́цыі
Т. дата́цыяй
дата́цыяю		 дата́цыямі
М. дата́цыі дата́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

да́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́тачны да́тачная да́тачнае да́тачныя
Р. да́тачнага да́тачнай
да́тачнае		 да́тачнага да́тачных
Д. да́тачнаму да́тачнай да́тачнаму да́тачным
В. да́тачны (неадуш.)
да́тачнага (адуш.)		 да́тачную да́тачнае да́тачныя (неадуш.)
да́тачных (адуш.)
Т. да́тачным да́тачнай
да́тачнаю		 да́тачным да́тачнымі
М. да́тачным да́тачнай да́тачным да́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

датачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датачу́ дато́чым
2-я ас. дато́чыш дато́чыце
3-я ас. дато́чыць дато́чаць
Прошлы час
м. датачы́ў датачы́лі
ж. датачы́ла
н. датачы́ла
Загадны лад
2-я ас. датачы́ датачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час датачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

датвара́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. датвара́ецца датвара́юцца
Прошлы час
м. датвара́ўся датвара́ліся
ж. датвара́лася
н. датвара́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час датвара́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.