датачы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
датачу́ | дато́чым | |
дато́чыш | дато́чыце | |
дато́чыць | дато́чаць | |
Прошлы час | ||
датачы́ў | датачы́лі | |
датачы́ла | ||
датачы́ла | ||
Загадны лад | ||
датачы́ | датачы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
датачы́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)