датаўхну́ць
‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь кароткім, рэзкім рухам, дасягнуўшы чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| датаўхну́ | датаўхнё́м | |
| датаўхне́ш | датаўхняце́ | |
| датаўхне́ | датаўхну́ць | |
| Прошлы час | ||
| датаўхну́ў | датаўхну́лі | |
| датаўхну́ла | ||
| датаўхну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| датаўхні́ | датаўхні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| датаўхну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)