датаўчы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датаўку́ датаўчо́м
2-я ас. датаўчэ́ш датаўчаце́
3-я ас. датаўчэ́ датаўку́ць
Прошлы час
м. дато́ўк датаўклі́
ж. датаўкла́
н. датаўкло́
Загадны лад
2-я ас. датаўчы́ датаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дато́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)