дагаво́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагаво́рнік |
дагаво́рнікі |
| Р. |
дагаво́рніка |
дагаво́рнікаў |
| Д. |
дагаво́рніку |
дагаво́рнікам |
| В. |
дагаво́рніка |
дагаво́рнікаў |
| Т. |
дагаво́рнікам |
дагаво́рнікамі |
| М. |
дагаво́рніку |
дагаво́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дагаво́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагаво́рніца |
дагаво́рніцы |
| Р. |
дагаво́рніцы |
дагаво́рніц |
| Д. |
дагаво́рніцы |
дагаво́рніцам |
| В. |
дагаво́рніцу |
дагаво́рніц |
| Т. |
дагаво́рніцай
дагаво́рніцаю |
дагаво́рніцамі |
| М. |
дагаво́рніцы |
дагаво́рніцах |
Крыніцы:
tsblm1996.
дагаво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дагаво́рны |
дагаво́рная |
дагаво́рнае |
дагаво́рныя |
| Р. |
дагаво́рнага |
дагаво́рнай
дагаво́рнае |
дагаво́рнага |
дагаво́рных |
| Д. |
дагаво́рнаму |
дагаво́рнай |
дагаво́рнаму |
дагаво́рным |
| В. |
дагаво́рны (неадуш.)
дагаво́рнага (адуш.) |
дагаво́рную |
дагаво́рнае |
дагаво́рныя (неадуш.)
дагаво́рных (адуш.) |
| Т. |
дагаво́рным |
дагаво́рнай
дагаво́рнаю |
дагаво́рным |
дагаво́рнымі |
| М. |
дагаво́рным |
дагаво́рнай |
дагаво́рным |
дагаво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагадава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дагаду́ю |
дагаду́ем |
| 2-я ас. |
дагаду́еш |
дагаду́еце |
| 3-я ас. |
дагаду́е |
дагаду́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дагадава́ў |
дагадава́лі |
| ж. |
дагадава́ла |
| н. |
дагадава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дагаду́й |
дагаду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дагадава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагада́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дагада́юся |
дагада́емся |
| 2-я ас. |
дагада́ешся |
дагада́ецеся |
| 3-я ас. |
дагада́ецца |
дагада́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дагада́ўся |
дагада́ліся |
| ж. |
дагада́лася |
| н. |
дагада́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дагада́йся |
дагада́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дагада́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дага́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дага́дваюся |
дага́дваемся |
| 2-я ас. |
дага́дваешся |
дага́дваецеся |
| 3-я ас. |
дага́дваецца |
дага́дваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дага́дваўся |
дага́дваліся |
| ж. |
дага́двалася |
| н. |
дага́двалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дага́двайся |
дага́двайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дага́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагаджа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагаджа́льнік |
дагаджа́льнікі |
| Р. |
дагаджа́льніка |
дагаджа́льнікаў |
| Д. |
дагаджа́льніку |
дагаджа́льнікам |
| В. |
дагаджа́льніка |
дагаджа́льнікаў |
| Т. |
дагаджа́льнікам |
дагаджа́льнікамі |
| М. |
дагаджа́льніку |
дагаджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагаджа́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагаджа́льніца |
дагаджа́льніцы |
| Р. |
дагаджа́льніцы |
дагаджа́льніц |
| Д. |
дагаджа́льніцы |
дагаджа́льніцам |
| В. |
дагаджа́льніцу |
дагаджа́льніц |
| Т. |
дагаджа́льніцай
дагаджа́льніцаю |
дагаджа́льніцамі |
| М. |
дагаджа́льніцы |
дагаджа́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.