дагаджа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дагаджа́льнік дагаджа́льнікі
Р. дагаджа́льніка дагаджа́льнікаў
Д. дагаджа́льніку дагаджа́льнікам
В. дагаджа́льніка дагаджа́льнікаў
Т. дагаджа́льнікам дагаджа́льнікамі
М. дагаджа́льніку дагаджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)