дагаджа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дагаджа́льнік | дагаджа́льнікі | |
| дагаджа́льніка | дагаджа́льнікаў | |
| дагаджа́льніку | дагаджа́льнікам | |
| дагаджа́льніка | дагаджа́льнікаў | |
| дагаджа́льнікам | дагаджа́льнікамі | |
| дагаджа́льніку | дагаджа́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)