дагаво́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дагаво́рнік дагаво́рнікі
Р. дагаво́рніка дагаво́рнікаў
Д. дагаво́рніку дагаво́рнікам
В. дагаво́рніка дагаво́рнікаў
Т. дагаво́рнікам дагаво́рнікамі
М. дагаво́рніку дагаво́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)