дагаво́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дагаво́рніца | дагаво́рніцы | |
| дагаво́рніцы | дагаво́рніц | |
| дагаво́рніцы | дагаво́рніцам | |
| дагаво́рніцу | дагаво́рніц | |
| дагаво́рніцай дагаво́рніцаю |
дагаво́рніцамі | |
| дагаво́рніцы | дагаво́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)