гукаперайма́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаперайма́льнік |
гукаперайма́льнікі |
Р. |
гукаперайма́льніка |
гукаперайма́льнікаў |
Д. |
гукаперайма́льніку |
гукаперайма́льнікам |
В. |
гукаперайма́льніка |
гукаперайма́льнікаў |
Т. |
гукаперайма́льнікам |
гукаперайма́льнікамі |
М. |
гукаперайма́льніку |
гукаперайма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гукаперайма́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаперайма́льны |
гукаперайма́льная |
гукаперайма́льнае |
гукаперайма́льныя |
Р. |
гукаперайма́льнага |
гукаперайма́льнай гукаперайма́льнае |
гукаперайма́льнага |
гукаперайма́льных |
Д. |
гукаперайма́льнаму |
гукаперайма́льнай |
гукаперайма́льнаму |
гукаперайма́льным |
В. |
гукаперайма́льны (неадуш.) гукаперайма́льнага (адуш.) |
гукаперайма́льную |
гукаперайма́льнае |
гукаперайма́льныя (неадуш.) гукаперайма́льных (адуш.) |
Т. |
гукаперайма́льным |
гукаперайма́льнай гукаперайма́льнаю |
гукаперайма́льным |
гукаперайма́льнымі |
М. |
гукаперайма́льным |
гукаперайма́льнай |
гукаперайма́льным |
гукаперайма́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаперайма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаперайма́нне |
Р. |
гукаперайма́ння |
Д. |
гукаперайма́нню |
В. |
гукаперайма́нне |
Т. |
гукаперайма́ннем |
М. |
гукаперайма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́капіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гу́капіс |
Р. |
гу́капісу |
Д. |
гу́капісу |
В. |
гу́капіс |
Т. |
гу́капісам |
М. |
гу́капісе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаправо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаправо́днасць |
Р. |
гукаправо́днасці |
Д. |
гукаправо́днасці |
В. |
гукаправо́днасць |
Т. |
гукаправо́днасцю |
М. |
гукаправо́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаправо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаправо́дны |
гукаправо́дная |
гукаправо́днае |
гукаправо́дныя |
Р. |
гукаправо́днага |
гукаправо́днай гукаправо́днае |
гукаправо́днага |
гукаправо́дных |
Д. |
гукаправо́днаму |
гукаправо́днай |
гукаправо́днаму |
гукаправо́дным |
В. |
гукаправо́дны (неадуш.) гукаправо́днага (адуш.) |
гукаправо́дную |
гукаправо́днае |
гукаправо́дныя (неадуш.) гукаправо́дных (адуш.) |
Т. |
гукаправо́дным |
гукаправо́днай гукаправо́днаю |
гукаправо́дным |
гукаправо́днымі |
М. |
гукаправо́дным |
гукаправо́днай |
гукаправо́дным |
гукаправо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукапраламле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукапраламле́нне |
Р. |
гукапраламле́ння |
Д. |
гукапраламле́нню |
В. |
гукапраламле́нне |
Т. |
гукапраламле́ннем |
М. |
гукапраламле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.