гукапраламле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гукапраламле́нне
Р. гукапраламле́ння
Д. гукапраламле́нню
В. гукапраламле́нне
Т. гукапраламле́ннем
М. гукапраламле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)