гукаправо́дзячы
прыметнік, адносны
| гукаправо́дзячы | гукаправо́дзячая | гукаправо́дзячае | гукаправо́дзячыя | |
| гукаправо́дзячага | гукаправо́дзячай гукаправо́дзячае |
гукаправо́дзячага | гукаправо́дзячых | |
| гукаправо́дзячаму | гукаправо́дзячай | гукаправо́дзячаму | гукаправо́дзячым | |
| гукаправо́дзячы гукаправо́дзячага |
гукаправо́дзячую | гукаправо́дзячае | гукаправо́дзячыя | |
| гукаправо́дзячым | гукаправо́дзячай гукаправо́дзячаю |
гукаправо́дзячым | гукаправо́дзячымі | |
| гукаправо́дзячым | гукаправо́дзячай | гукаправо́дзячым | гукаправо́дзячых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)