гукапі́сны
прыметнік, адносны
| гукапі́сны | гукапі́сная | гукапі́снае | гукапі́сныя | |
| гукапі́снага | гукапі́снай гукапі́снае |
гукапі́снага | гукапі́сных | |
| гукапі́снаму | гукапі́снай | гукапі́снаму | гукапі́сным | |
| гукапі́сны ( гукапі́снага ( |
гукапі́сную | гукапі́снае | гукапі́сныя ( гукапі́сных ( |
|
| гукапі́сным | гукапі́снай гукапі́снаю |
гукапі́сным | гукапі́снымі | |
| гукапі́сным | гукапі́снай | гукапі́сным | гукапі́сных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)