Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аднамо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднамо́ўнасць
Р. аднамо́ўнасці
Д. аднамо́ўнасці
В. аднамо́ўнасць
Т. аднамо́ўнасцю
М. аднамо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

аднамо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднамо́ўнік аднамо́ўнікі
Р. аднамо́ўніка аднамо́ўнікаў
Д. аднамо́ўніку аднамо́ўнікам
В. аднамо́ўніка аднамо́ўнікаў
Т. аднамо́ўнікам аднамо́ўнікамі
М. аднамо́ўніку аднамо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

аднамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамо́ўны аднамо́ўная аднамо́ўнае аднамо́ўныя
Р. аднамо́ўнага аднамо́ўнай
аднамо́ўнае
аднамо́ўнага аднамо́ўных
Д. аднамо́ўнаму аднамо́ўнай аднамо́ўнаму аднамо́ўным
В. аднамо́ўны (неадуш.)
аднамо́ўнага (адуш.)
аднамо́ўную аднамо́ўнае аднамо́ўныя (неадуш.)
аднамо́ўных (адуш.)
Т. аднамо́ўным аднамо́ўнай
аднамо́ўнаю
аднамо́ўным аднамо́ўнымі
М. аднамо́ўным аднамо́ўнай аднамо́ўным аднамо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аднамы́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднамы́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

аднамы́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднамы́снасць
Р. аднамы́снасці
Д. аднамы́снасці
В. аднамы́снасць
Т. аднамы́снасцю
М. аднамы́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднамы́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднамы́снік аднамы́снікі
Р. аднамы́сніка аднамы́снікаў
Д. аднамы́сніку аднамы́снікам
В. аднамы́сніка аднамы́снікаў
Т. аднамы́снікам аднамы́снікамі
М. аднамы́сніку аднамы́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднамы́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднамы́сніца аднамы́сніцы
Р. аднамы́сніцы аднамы́сніц
Д. аднамы́сніцы аднамы́сніцам
В. аднамы́сніцу аднамы́сніц
Т. аднамы́сніцай
аднамы́сніцаю
аднамы́сніцамі
М. аднамы́сніцы аднамы́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

аднамы́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамы́сны аднамы́сная аднамы́снае аднамы́сныя
Р. аднамы́снага аднамы́снай
аднамы́снае
аднамы́снага аднамы́сных
Д. аднамы́снаму аднамы́снай аднамы́снаму аднамы́сным
В. аднамы́сны (неадуш.)
аднамы́снага (адуш.)
аднамы́сную аднамы́снае аднамы́сныя (неадуш.)
аднамы́сных (адуш.)
Т. аднамы́сным аднамы́снай
аднамы́снаю
аднамы́сным аднамы́снымі
М. аднамы́сным аднамы́снай аднамы́сным аднамы́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднанакірава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднанакірава́на - -

аднанакірава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднанакірава́ны аднанакірава́ная аднанакірава́нае аднанакірава́ныя
Р. аднанакірава́нага аднанакірава́най
аднанакірава́нае
аднанакірава́нага аднанакірава́ных
Д. аднанакірава́наму аднанакірава́най аднанакірава́наму аднанакірава́ным
В. аднанакірава́ны (неадуш.)
аднанакірава́нага (адуш.)
аднанакірава́ную аднанакірава́нае аднанакірава́ныя (неадуш.)
аднанакірава́ных (адуш.)
Т. аднанакірава́ным аднанакірава́най
аднанакірава́наю
аднанакірава́ным аднанакірава́нымі
М. аднанакірава́ным аднанакірава́най аднанакірава́ным аднанакірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.