аднамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамо́ўны аднамо́ўная аднамо́ўнае аднамо́ўныя
Р. аднамо́ўнага аднамо́ўнай
аднамо́ўнае		 аднамо́ўнага аднамо́ўных
Д. аднамо́ўнаму аднамо́ўнай аднамо́ўнаму аднамо́ўным
В. аднамо́ўны (неадуш.)
аднамо́ўнага (адуш.)		 аднамо́ўную аднамо́ўнае аднамо́ўныя (неадуш.)
аднамо́ўных (адуш.)
Т. аднамо́ўным аднамо́ўнай
аднамо́ўнаю		 аднамо́ўным аднамо́ўнымі
М. аднамо́ўным аднамо́ўнай аднамо́ўным аднамо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)