Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адубе́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адубе́ла - -

адубе́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адубе́ласць
Р. адубе́ласці
Д. адубе́ласці
В. адубе́ласць
Т. адубе́ласцю
М. адубе́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адубе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адубе́лы адубе́лая адубе́лае адубе́лыя
Р. адубе́лага адубе́лай
адубе́лае
адубе́лага адубе́лых
Д. адубе́ламу адубе́лай адубе́ламу адубе́лым
В. адубе́лы (неадуш.)
адубе́лага (адуш.)
адубе́лую адубе́лае адубе́лыя (неадуш.)
адубе́лых (адуш.)
Т. адубе́лым адубе́лай
адубе́лаю
адубе́лым адубе́лымі
М. адубе́лым адубе́лай адубе́лым адубе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адубе́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адубе́лы адубе́лая адубе́лае адубе́лыя
Р. адубе́лага адубе́лай
адубе́лае
адубе́лага адубе́лых
Д. адубе́ламу адубе́лай адубе́ламу адубе́лым
В. адубе́лы (неадуш.)
адубе́лага (адуш.)
адубе́лую адубе́лае адубе́лыя (неадуш.)
адубе́лых (адуш.)
Т. адубе́лым адубе́лай
адубе́лаю
адубе́лым адубе́лымі
М. адубе́лым адубе́лай адубе́лым адубе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адубе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адубе́нне
Р. адубе́ння
Д. адубе́нню
В. адубе́нне
Т. адубе́ннем
М. адубе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адубе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адубе́ю адубе́ем
2-я ас. адубе́еш адубе́еце
3-я ас. адубе́е адубе́юць
Прошлы час
м. адубе́ў адубе́лі
ж. адубе́ла
н. адубе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адубе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адубяне́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адубяне́ласць
Р. адубяне́ласці
Д. адубяне́ласці
В. адубяне́ласць
Т. адубяне́ласцю
М. адубяне́ласці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

адубяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адубяне́лы адубяне́лая адубяне́лае адубяне́лыя
Р. адубяне́лага адубяне́лай
адубяне́лае
адубяне́лага адубяне́лых
Д. адубяне́ламу адубяне́лай адубяне́ламу адубяне́лым
В. адубяне́лы (неадуш.)
адубяне́лага (адуш.)
адубяне́лую адубяне́лае адубяне́лыя (неадуш.)
адубяне́лых (адуш.)
Т. адубяне́лым адубяне́лай
адубяне́лаю
адубяне́лым адубяне́лымі
М. адубяне́лым адубяне́лай адубяне́лым адубяне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адубяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адубяне́ю адубяне́ем
2-я ас. адубяне́еш адубяне́еце
3-я ас. адубяне́е адубяне́юць
Прошлы час
м. адубяне́ў адубяне́лі
ж. адубяне́ла
н. адубяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адубяне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адува́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адува́нчык адува́нчыкі
Р. адува́нчыка адува́нчыкаў
Д. адува́нчыку адува́нчыкам
В. адува́нчык адува́нчыкі
Т. адува́нчыкам адува́нчыкамі
М. адува́нчыку адува́нчыках

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.