адубе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адубе́нне | |
адубе́ння | |
адубе́нню | |
адубе́нне | |
адубе́ннем | |
адубе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
адубе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адубе́нне | |
адубе́ння | |
адубе́нню | |
адубе́нне | |
адубе́ннем | |
адубе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)