адува́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адува́нчык адува́нчыкі
Р. адува́нчыка адува́нчыкаў
Д. адува́нчыку адува́нчыкам
В. адува́нчык адува́нчыкі
Т. адува́нчыкам адува́нчыкамі
М. адува́нчыку адува́нчыках

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)