адубяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адубяне́ю адубяне́ем
2-я ас. адубяне́еш адубяне́еце
3-я ас. адубяне́е адубяне́юць
Прошлы час
м. адубяне́ў адубяне́лі
ж. адубяне́ла
н. адубяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адубяне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)