аднамы́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамы́сны аднамы́сная аднамы́снае аднамы́сныя
Р. аднамы́снага аднамы́снай
аднамы́снае		 аднамы́снага аднамы́сных
Д. аднамы́снаму аднамы́снай аднамы́снаму аднамы́сным
В. аднамы́сны (неадуш.)
аднамы́снага (адуш.)		 аднамы́сную аднамы́снае аднамы́сныя (неадуш.)
аднамы́сных (адуш.)
Т. аднамы́сным аднамы́снай
аднамы́снаю		 аднамы́сным аднамы́снымі
М. аднамы́сным аднамы́снай аднамы́сным аднамы́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)