аднамы́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднамы́сніца аднамы́сніцы
Р. аднамы́сніцы аднамы́сніц
Д. аднамы́сніцы аднамы́сніцам
В. аднамы́сніцу аднамы́сніц
Т. аднамы́сніцай
аднамы́сніцаю		 аднамы́сніцамі
М. аднамы́сніцы аднамы́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)