экіпіро́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́ваны |
экіпіро́ваная |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя |
Р. |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ваных |
Д. |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ваным |
В. |
экіпіро́ваны экіпіро́ванага |
экіпіро́ваную |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя экіпіро́ваных |
Т. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай экіпіро́ванаю |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванымі |
М. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
экіпіро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́ваны |
экіпіро́ваная |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя |
Р. |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ваных |
Д. |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ваным |
В. |
экіпіро́ваны экіпіро́ванага |
экіпіро́ваную |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя экіпіро́ваных |
Т. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай экіпіро́ванаю |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванымі |
М. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ваных |
Кароткая форма: экіпіро́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
экіпіро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́ваны |
экіпіро́ваная |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя |
Р. |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ваных |
Д. |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ваным |
В. |
экіпіро́ваны экіпіро́ванага |
экіпіро́ваную |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя экіпіро́ваных |
Т. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай экіпіро́ванаю |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванымі |
М. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ваных |
Кароткая форма: экіпіро́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
экіпіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́вачны |
экіпіро́вачная |
экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачныя |
Р. |
экіпіро́вачнага |
экіпіро́вачнай экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачнага |
экіпіро́вачных |
Д. |
экіпіро́вачнаму |
экіпіро́вачнай |
экіпіро́вачнаму |
экіпіро́вачным |
В. |
экіпіро́вачны (неадуш.) экіпіро́вачнага (адуш.) |
экіпіро́вачную |
экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачныя (неадуш.) экіпіро́вачных (адуш.) |
Т. |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачнай экіпіро́вачнаю |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачнымі |
М. |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачнай |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экіпіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
экіпіро́ўка |
Р. |
экіпіро́ўкі |
Д. |
экіпіро́ўцы |
В. |
экіпіро́ўку |
Т. |
экіпіро́ўкай экіпіро́ўкаю |
М. |
экіпіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эклагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эклагізава́ны |
эклагізава́ная |
эклагізава́нае |
эклагізава́ныя |
Р. |
эклагізава́нага |
эклагізава́най эклагізава́нае |
эклагізава́нага |
эклагізава́ных |
Д. |
эклагізава́наму |
эклагізава́най |
эклагізава́наму |
эклагізава́ным |
В. |
эклагізава́ны (неадуш.) эклагізава́нага (адуш.) |
эклагізава́ную |
эклагізава́нае |
эклагізава́ныя (неадуш.) эклагізава́ных (адуш.) |
Т. |
эклагізава́ным |
эклагізава́най эклагізава́наю |
эклагізава́ным |
эклагізава́нымі |
М. |
эклагізава́ным |
эклагізава́най |
эклагізава́ным |
эклагізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
эклагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эклагізава́ны |
эклагізава́ная |
эклагізава́нае |
эклагізава́ныя |
Р. |
эклагізава́нага |
эклагізава́най эклагізава́нае |
эклагізава́нага |
эклагізава́ных |
Д. |
эклагізава́наму |
эклагізава́най |
эклагізава́наму |
эклагізава́ным |
В. |
эклагізава́ны (неадуш.) эклагізава́нага (адуш.) |
эклагізава́ную |
эклагізава́нае |
эклагізава́ныя (неадуш.) эклагізава́ных (адуш.) |
Т. |
эклагізава́ным |
эклагізава́най эклагізава́наю |
эклагізава́ным |
эклагізава́нымі |
М. |
эклагізава́ным |
эклагізава́най |
эклагізава́ным |
эклагізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
эклагі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эклагі́т |
эклагі́ты |
Р. |
эклагі́ту |
эклагі́таў |
Д. |
эклагі́ту |
эклагі́там |
В. |
эклагі́т |
эклагі́ты |
Т. |
эклагі́там |
эклагі́тамі |
М. |
эклагі́це |
эклагі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.