экіпіро́вачны
прыметнік, адносны
экіпіро́вачны | экіпіро́вачная | экіпіро́вачнае | экіпіро́вачныя | |
экіпіро́вачнага | экіпіро́вачнай экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачнага | экіпіро́вачных | |
экіпіро́вачнаму | экіпіро́вачнай | экіпіро́вачнаму | экіпіро́вачным | |
экіпіро́вачны ( экіпіро́вачнага ( |
экіпіро́вачную | экіпіро́вачнае | экіпіро́вачныя ( экіпіро́вачных ( |
|
экіпіро́вачным | экіпіро́вачнай экіпіро́вачнаю |
экіпіро́вачным | экіпіро́вачнымі | |
экіпіро́вачным | экіпіро́вачнай | экіпіро́вачным | экіпіро́вачных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)