Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

ко́нусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нусны ко́нусная ко́нуснае ко́нусныя
Р. ко́нуснага ко́нуснай
ко́нуснае		 ко́нуснага ко́нусных
Д. ко́нуснаму ко́нуснай ко́нуснаму ко́нусным
В. ко́нусны (неадуш.)
ко́нуснага (адуш.)		 ко́нусную ко́нуснае ко́нусныя (неадуш.)
ко́нусных (адуш.)
Т. ко́нусным ко́нуснай
ко́нуснаю		 ко́нусным ко́нуснымі
М. ко́нусным ко́нуснай ко́нусным ко́нусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нфікс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нфікс ко́нфіксы
Р. ко́нфікса ко́нфіксаў
Д. ко́нфіксу ко́нфіксам
В. ко́нфікс ко́нфіксы
Т. ко́нфіксам ко́нфіксамі
М. ко́нфіксе ко́нфіксах

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́нцавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нцавічы
Р. Ко́нцавіч
Ко́нцавічаў
Д. Ко́нцавічам
В. Ко́нцавічы
Т. Ко́нцавічамі
М. Ко́нцавічах

Ко́нціненты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нціненты
Р. Ко́нцінентаў
Д. Ко́нцінентам
В. Ко́нціненты
Т. Ко́нцінентамі
М. Ко́нцінентах

Ко́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нцы
Р. Ко́нцаў
Д. Ко́нцам
В. Ко́нцы
Т. Ко́нцамі
М. Ко́нцах

Ко́нцыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нцыкі
Р. Ко́нцыкаў
Д. Ко́нцыкам
В. Ко́нцыкі
Т. Ко́нцыкамі
М. Ко́нцыках

ко́нча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ко́нча - -

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

ко́нчана

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ко́нчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае		 ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)		 ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю		 ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае		 ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)		 ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю		 ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.